Rady pro bono dla prezesa Plichty

Dwa dni temu Marcin Plichta pojawił się na konferencji prasowej, ujawnił swoją twarz, przedstawił wybrane dokumenty na poparcie swojej tezy i dość dużo naobiecywał.

Dziś obiecuje dalej:

– klientom, że wypłaty rozpoczną się na ich konta,
– mediom, że spółka ma pełne pokrycie w majątku.

Nadal są to jednak tylko obietnice, nie mające pokrycia w faktach.

Co ciekawe, pod niektórymi komunikatami (np. konferencja prasowa, likwidacja OLT) podpisuje się Marcin Plichta – prezes zarządu. Pod ostatnimi obietnicami prezesa Plichty znajdziemy tylko zespół Amber Gold. Zobaczcie zresztą sami:

Komunikat dla klientów:

Komunikat o majątku:

Szkoda czasu na analizowanie – czy wartość nieruchomości podana została w cenach zakupu, czy na podstawie operatów rzeczoznawców majątkowych, czy też na podstawie prywatnej oceny pana prezesa. Nie będę też dopytywał o wartość godziwą (w przypadku braku kontynuacji działalności) czy o wartość możliwą do uzyskania przy szybkiej sprzedaży – niech to roztrząsają inni.

Ja chciałbym zobaczyć obiecane 31 lipca sprawozdanie finansowe zaprezentowane „w taki sam sposób, jak przedstawiają swoje wyniki spółki giełdowe„. Wszak jutro minie termin publikacji „w przeciągu kilku dni” i najwyższa pora by pan Plichta wywiązał się z danego słowa.

Między wersami zrozumiałem, że został już opuszczony przez doradców. Postanowiłem więc w czynie społecznym zaoferować mu prostą strategię działania:

Ponieważ nie znam stanu faktycznego, musiałem rozpatrzyć dwa warianty – w pierwszym przypisałem panu prezesowi dobre intencje, w drugim założyłem złe.

W efekcie powstały cztery wersje planu działań (krótkoterminowych i długoterminowych), przy czym ścieżka postępowania zależy od intencji.

1) Jeśli intencje były dobre, ale w biznes planie był błąd, to rada jest tylko jedna – upublicznić natychmiast sprawozdanie finansowe, zrobić szybko sprawozdanie półroczne za 2012 rok, zatrudnić doradców, którzy pomogą przygotować plan upadłości układowej a nie likwidacyjnej dla OLT Express i plan naprawczy dla Amber Gold. Pokazać całe złoto a nie jedną sztabkę – jeśli w założeniach nie było przekrętu, to na pewno uda się coś uratować, choć koszty ratowania wszystkich firm będą ogromne. Jeśli się nie uda, to Marcin Plichta, wzorem Nicka Leesona będzie mógł napisać książkę „Łajdak na złocie”, zrobić film a z przychodów spłacić wierzycieli.

2) Jeśli intencje były dobre, biznes plan był właściwie skonstruowany, ale spółki zniszczyło państwo, to rada także jest prosta – natychmiast upublicznić sprawozdania finansowe, oprócz doniesień o możliwości popełnienia przestępstwa złożyć pozwy cywilne. Państwo i ew. banki pokryją szkody wyrządzone spółce, winni zostaną ukarani, a w efekcie prawo zostanie zmienione na lepsze. Te kilkadziesiąt (kilkaset) milionów zapłacimy co prawda jako podatnicy, ale w zamian będziemy wiedzieć, że żyjemy w państwie prawa. Może to też zmieni postawy urzędników, a już to warte jest po kilkadziesiąt złotych na obywatela.

3) Jeśli intencje były złe i uknute w głowie pana Marcina, to zapewne od dawna ma gotowy plan działania. Teraz idzie w zaparte i gra na zwłokę. Logika podpowiada, że możliwe są tylko dwa wyjścia z sytuacji (1) odsiedzieć wyrok i (2) zniknąć i liczyć, że rząd RP nie podpisze umowy ekstradycji przed upływem okresu przedawnienia. Być może adwokaci doradzili, że przy takiej skali działania proces się będzie ciągnął latami, prawnicy będą kwestionować fakty, powoływać coraz to nowych ekspertów, a pan Marcin będzie odpowiadał z wolnej stopy licząc, że część zarzutów się przedawni. Cóż, w tej dziedzinie nie jestem ekspertem. Z uważnej lektury wiadomości wiem tylko, że niektórzy biznesmeni umilają sobie odsiadki pracą w więziennej bibliotece.

4) Jeśli pan Marcin wystąpił w całej tej aferze w charakterze tzw. nieświadomego „słupa” – tu także nie jestem ekspertem. Mogę tylko przypomnieć, że funkcjonuje instytucja „świadka koronnego”. Tu opcje są także dwie – może pójść na współpracę, albo zniknąć (przy czym ta druga opcja ma również w sobie wariant zniknięcia na zlecenie jego mocodawcy).

Osobiście wolałbym by zrealizował się jeden z dwóch pierwszych scenariuszy. Oceniając jednak pana Marcina po owocach jakie wydaje, obawiam się że zobaczymy wariant 3 lub 4.

Klienci Amber Gold utwierdzą nas wszystkich w przekonaniu, że „mądry Polak po szkodzie”. Tylko dlaczego podobne afery muszą się cyklicznie powtarzać?

Znajdź 10 różnic