Mario Draghi o przyszłości euro

Szef Europejskiego Banku Centralnego opublikował właśnie w „Die Zeit” swoją wizję dla wspólnej waluty. Treść w oryginale znajdziecie tutaj.

Ja tylko chciałem zwrócić uwagę na następujące fragmenty:

1) Stabilność poprzez zmiany

Już sam tytuł jest oksymoronem. Często nawet najdrobniejsza zmiana powoduje utratę stabilności. Przy tak wielkich konfliktach interesów wśród europejskich polityków nie widzę żadnej możliwości uzgodnienia zmian, które doprowadzą do stabilności systemu.

2) Mario jak chiński cesarz proponuje drogę środka

W całej Europie odbywa się fundamentalna debata na temat przyszłości euro. Wielu obywateli zaniepokojonych jest o kierunek, w którym zmierza Europa. Przedstawiane im rozwiązania wydają się niezadowalające. To dlatego, że rozwiązania te opierają się o binarne wybory: (0) albo musimy wrócić do przeszłości i (1) albo musimy przenieść się do Stanów Zjednoczonych Europy. Moja odpowiedź na to pytanie brzmi: posiadanie stabilnego euro nie musi od nas wymagać skrajnych wyborów.

3) Wiedza historyczna szefa EBC nieco wątła, choć może tylko udaje w celach politycznych

Powodem tej debaty nie jest euro jako wspólna waluta. Cele wspólnej waluty pozostają tak samo aktualne jak wtedy, gdy była ona uzgadniana. Rozprzestrzeniać stabilność cen i zrównoważony rozwój dla wszystkich obywateli europejskich. Czerpać zyski z największego na świecie rynku wewnętrznego i uczynić historyczny proces jednoczenia Europy nieodwracalnym. Umocnić pozycję Europy – ekonomiczną i politycznią – w zglobalizowanym świecie.

Przy przyjmowaniu wspólnej waluty nie mówiono nic o utracie suwerenności państw wchodzących do strefy euro, a przecież bez ujednolicenia polityki fiskalnej i ekonomicznej wspólna waluta nie ma możliwości przetrwania. I jakby w tym kontekście szef ECB kontynuje:

Debata odbywa się w strefie euro, ponieważ nie udało się jeszcze w pełni ujednolicić europejskiego ustroju. Siła wspólnej waluty zależy w efekcie finalnym od instytucji, które ją wspierają. Kiedy wprowadzano po raz pierwszy euro, niektórzy twierdzili, że musi być to poprzedzone długim procesem integracji politycznej. To dlatego, że posiadanie wspólnej waluty wymaga wspólnego podejmowania decyzji. Kraje członkowskie muszą mieć „Schicksalsgemeinschaft” i potrzebują silnych wspólnych demokratycznych fundamentów.

I tak dalej, pitu, pitu, by zakończyć stwierdzeniem:

Ci, którzy chcą wrócić do przeszłości nie rozumieją znaczenia euro. Ci, którzy domagają pełnej federacji stawiają poprzeczkę zbyt wysokie. To czego potrzebujemy, to stopniowy i zorganizowany wysiłek, by doprowadzić do Europejskiej Unii Monetarnej (EMU). Tylko wtedy euro będzie miało stabilne podstawy, na które zasługuje. Doprowadzi do realizacji ostatecznych celów, dla których wprowadzono Unię Europejską i wspólną walutę – osiągniemy stabilność, dobrobyt i pokój. Wiemy, że do tego aspirują wszyscy Europejczycy i wszyscy Niemcy.

I już wszystko rozumiem:

4. Droga środka polega na tym, by stopniowo dojść do rozwiązania skrajnego

A skrajne rozwiązanie to przecież wspólna polityka fiskalna, monetarna i ekonomiczna. Tak więc, jeśli dobrze odczytuję intencje, to musimy dalej grać na czas, by w końcu zlikwidować lokalne władze i stworzyć jedno wielkie, potężne państwo europejskie. Wtedy i tylko wtedy będziemy mieli silną wspólną walutę.